Klippum á axlaböndin!

Belti og axlabönd. 1 .Er ekki kominn tími til að jafna leikinn svolítið milli lántakenda og lánveitenda.2. Er ekki kominn tími  til að lánveitandinn taka líka áhættu.

3. Er ekki kominn tími til að það ekki sé hægt að ganga lengra en að ganga að veði.

4. Er ekki kominn tími til að afnema ábyrðarmenn að lánum. 

1. Það þekkja allir hversu ójöfn staða lántakanda versus lánveitanda er hér á landi.  Lánveitandi tekur veð í eign eða hlut, þegar svo lántakandi lendir í greiðsluþroti er hægt að ganga að miklu meira en veðinu til fullnustu kröfu. Þannig er hægt að hundelta fólk, hirða af þeim aðrar eignir sem EKKI voru settar að veði og setja fólk í gjaldþrot, sem síðan er hægt að viðhalda til lífstíðar.  Í þessu felst gríðarlegt óréttlæti sem verður að laga.  Veð skal vera veð og ekkert annað.  Lánveitandi á að taka sína áhættu með lántakandanum, reyndar er sú áhætta ekki mikil því hægt er að grípa inn í miklu fyrr en oft er gert. Lánveitandinn er með bæði belti og axlabönd. Klippum á axlaböndin, báðir með belti.
2. Lánveitandi á að taka afstöðu til lánveitingar að vel athguðu máli.  Hann metur lántakandann, tekjur hans og greiðsluþol, að því loknu er það áhætta lánveitandans og á hans ábyrgð hvort hann lánar eða ekki.  Það sem síðan er sett að veði er trygging lánveitandans ef illa fer hjá lántakanda og getur hann þá gengið að þessu veði, en lengra á hann ekki að geta farið. 
3. Það gengur hreinlega ekki að með því að taka lán séu lántakendur að gefa út skotleyfi á  sjálfa sig og eignir þeirra, heimili og fjölskyldu.  Þess vegna verður lántakandi að geta treyst því,  að það sem hann getur tapað við það að geta ekki staðið í skilum sé það sem hann setti að veði fyrir láninu og ekkert annað.

4.   Skilyrði fyrir ábyrgðamönnum er í raun axlabönd númer tvö hjá lánveitendum og er alls ekki ásættanlegt né sanngjarnt.  Það getur ekki verið eðlilegt að í raun sé þriðji aðili að ábyrgjast lánið.  Hver þekkir ekki af því dæmi að foreldrar eða aðrir nánir skrifi  upp á í góðri trú og lendi síðan í eignaupptöku eða greiðslu lánsins.  Burt með ábyrgðarmenn inn með traust lánveitanda á þeim  sem þeir lána.

Athugasemdir

[G. Tómas Gunnarsson, 3.3.2009 kl. 13:54]

Það er þarft að ræða þessi mál og auðvitað er gott að fram komi alls kyns hugmyndir.

Samband lántakenda og lánveitenda er brothætt samband og aðalatriðið í því er traust og tryggingar. 

Ég er þeirrar skoðunar að ef trygging yrði eingöngu bundin við veð yrði það fyrsta sem myndi gerast að lánshlutfall yrði lækkað verulega. Líklega myndu vextir hækka sömuleiðis.  Það myndi gera mörgum erfitt fyrir.

Það má þó ef til vill segja að til lengri tíma litið yrði það öllum til góða, hægði á "kaupgleði", byggi síður til bólur og yki sparnað.

En það eru tvær hliðar á hverjum peningi.

[Ómar Sigurðsson (IP-tala skráð) 9.3.2009 kl. 04:41]

Gott mál Ingi björn. Ég styð þig einhuga í fjórða sætið í prófkjörinu.